ـــــــــتـبـعیـد در سکــــوتـــــــــــ

با روزمرگی محض   با سکوتی تلخ      بروزم

فاتحه فرستادم :

رو تــــــنم داغ آرزوهــــــــامه

عـــمری ِ پشت هم بد آوردم

غصٌه ! تنهایی مو قرق کرد و

بی خیالهِ همه زمین خوردم

مثل زنــــــــــدونه زندگی کردن

فـکر بـــردن از این همه سختی

داره دنیام و ســــــــاده می گیره

حسٌ تلخی به اسم خوش بختی

دل بـــــــــریدم از این قفس امٌا

با دو بــــــــــــالِ شکسته آزادم

واسه خوابــــــــای بچگی هامم

عــــــمری ِ فاتحه فـــــــرستادم

آدمایی که پشت مـــــــــن بودن

طعم شادی رو از لبم بــــــــردن

عادته واسه مــــن زمین خوردن

توی شبهامه سایه ی دشـــمن

ســــــربریدم سکوتمو امٌـــــــا

مونده رو سینه عقده ی فریاد

زنده بودیم و خواب مــــردن از

چشم بیدارمون نــــــمی افتاد

آرزومه قــــــــــــدم زدن اما

مثل تـــهرونه دیگه شیرازم

گـوشم و رو لبت نمی دوزم

با تو ام زنـــــدگی نمی بازم

زیر آوارِ ســـــــرنوشتهِ تلخ

با خیالاته تــــــــــازه بیدارم

پای تقدیر و میکشم بیرون

از تو روزای تیره و تــــــارم

فرشاد کشاورزی

..................................................................................................................................

بخوانید دوست همیشه همراهم (مهدی اخرتی) را با شعر قدیمی          مهدی اخرتی

بابت وقتی که گذاشتید ممنونم.